ผักเซียงดา (Gurmar)
ผักเซียงดาภาษาอังกฤษ : Gurmar
ชื่อทางวิทยาศาสตร์ของผักเซียงดา : Gymnema inodorum Dencne.
ชื่ออื่นของผักเซียงดา : คือ ผัก จินดา ผักเจียงคา
ถิ่นกำเนิดของผักเซียงดา : ถิ่นกำเนิกของผักเซียงดานั้นอยู่ทางภาคเหนือของประเทศไทย ซึ่งเป็นผักพื้นบ้านของทางเหนือ
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ของผักเซียงดา : ผักเชียงดา เป็นพืชไม้เถาเลื้อย ใบเป็นใบเดี่ยวสีเขียวเข้ม หน้าใบเขียวเข้ม มากกว่าหลังใบ ลำต้น สีเขียว และ ขนาดของลำต้น มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 0.5 ถึง 5 cm ส่วนของลำต้น ที่อยู่เหนือดินขึ้นมา จะมียางสีเขียว ดอกสีขาวอมเขียว ขนาดเล็ก รูปร่างกลม ออกเป็นช่อ ขอบใบ มีคลื่นเล็กน้อย หรือ ขอบใบเรียบ ใบกลมรี ฐานใบ และปลายใบจะแหลม ผิวใบเรียบ ไม่มีขน ใบออกจาก ข้อเรียงกันเป็นคู่ ตรงข้าม และ มีก้านยาว
ฤดูกาลที่เหมาะสมของผักเซียงดา : ผักเซียงดา สามารถ แตกยอดได้ตลอดปีและแตกแขนงได้มาก ช่วงเวลา ที่ยอดผักอร่อยที่สุด คือช่วงหน้าแล้ง
แหล่งปลูกที่นิยมของผักเซียงดา : ผักเซียงดานิยมปลูกกันทางภาคเหนือในสวนครัว หรือปล่อยให้เลื้อยไปตามริมรั้ว หรือ ตามค้างที่เตรียมไว้
การกินผักเซียงดา : มักจะนิยมนำใบอ่อนและยอดอ่อน มาทำแกง แค แกงเลียง หรือแกงใส่ปลาแห้ง และยังนำมากินเป็นผักสด แกล้มกับ ลาบ น้ำตก หรือ กินกับน้ำพริกต่างๆได้
คุณประโยชน์และสรรพคุณทางยาของผักเซียงดา : ชาวบ้านทางเหนือ นิยมนำ ใบ เซียงดา มาตำให้ละเอียด พอกที่กระหม่อม แก้หวัด และลดไข้ และยังนำ ไป เป็นส่วนผสม ในตำรายา แก้ลดไข้
คุณค่าทางอาหารของผักเซียงดา 100 กรัม
- ให้พลังงาน 70 กิโลแคลอรี่ (Kcal) ประกอบด้วย
- คาร์โบไฮเดรต 8.6 กรัม (g)
- ไขมัน 1.5 กรัม (g)
- โปรตีน 5.4 กรัม (g)
- แคลเซียม 78 มิลลิกรัม (mg)
- น้ำ 82.9 กรัม (g)
- ฟอสฟอรัส 98 มิลลิกรัม (mg)
- เบต้าแคโรทีน 5905 ไมโครกรัม
- เหล็ก 2.3 มิลลิกรัม (mg)
- ไนอะซิน 1.0 มิลลิกรัม (mg)
- ไทอะมีน 0.12 มิลลิกรัม (mg)
- วิตามินเอรวม 984 ไมโครกรัม (µg)
- vitamin c 153 มิลลิกรัม (mg)
- ไรโบฟลาวิน 0.35 มิลลิกรัม (mg)